~@ อนิจจัง-อนิจจา @~

คำกล่าวขานสารสู่ผู้เกิด-ดับ
ต่างยอมรับกับฤดีวิถีแต่ง
“อนิจจัง” ยังสดรสแสดง
“อนิจจา” ตามแฝงแห่งอารมณ์

คือความจริงสิ่งสร้างวางกำหนด
จะกำสรดกำสรวลล้วนสะสม
จากความจริง “อนิจจา” มาปรารมภ์
เป็นเงื่อนปมของจิตต้องคิดครวญ

คำ “ไม่เที่ยง” ไม่แน่นอน สอนเสมอ
ทั้งฉันเธอเจอจำพร่ำทั่วถ้วน
แต่มีใครปลงตกอกไม่รวน
ยอมชื่นชวนไม่โศกวิโยคตาม

การเปลี่ยนแปลงแสดงทางต่างได้เห็น
ทุกสิ่งเป็นเช่นใดในคำถาม
เป็นครรลองของใครย่อมไหลลาม
ใครไหนห้ามยามกรรมได้นำวาง

รู้ว่าเศร้าเหงาทบยามพบเห็น
รู้ลำเค็ญเป็นผลคนหม่นหมาง
รู้อาลัยยามจากฝากรักจาง
รู้ทุกทางต่างผลที่ดลใจ

ของรักมากจากกันมันเศร้าหนัก
ของหมดรักหักป่นสนไฉน
จึงเกิดจากจิตตัวกลัวเกินไป
หมองหม่นไหม้ไม่ทวน ล้วน “อนิจจัง”

เมื่อมีพบมีจากฝากสำนึก
จงตรองตรึกนึกไว้หาใดหวัง
เป็นได้อย่างใจตนบนลำพัง
ทุกสิ่งยัง เกิด-ดับ ..รับความจริง.

"บ้านริมโขง"

๓ มกราคม ๒๕๕๖