จากเมืองกรุงรุ่งโรจน์ช่วงโชติฟ้า
สู่บ้านนาที่เราเคยเฝ้าฝัน
ฉลองเลี้ยงปีใหม่สุขใจกัน
ร่วมสังสรรค์เริงรื่นอย่างชื่นบาน
มีแววตาห่วงใยสื่อให้เห็น
มองเราเป็นคนสำคัญเช่นวันผ่าน
เคยฟูมฟักเลี้ยงมาแต่ช้านาน
มือผสานเมตตารักการุญ
คำพูดอาจจู้จี้มักชี้โทษ
ใช่คิดโกรธถากเถือเจ้าเนื้ออุ่น
เพียงอยากให้ซึมซาบสิ่งบาปบุญ
หวังเป็นคุณต่อเจ้าคงเข้าใจ
ชีวิตเจ้าทุกวันสำคัญยิ่ง
อย่าทำสิ่งแหลกเหลวตกเหวไหล
กลับบ้านนาพักผ่อนนั่งนอนไป
ควรทำให้พ่อแม่สุขแท้จริง!ฯ
อริญชย์
๒๙/๑๒/๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
