จะยากไยไหนพี่กวีกาพย์
เพียงศัพท์ทาบบรรทัดมาขัดถู
ประเด็นหลากมากหราจับมาปู
ตัดเพียงพู่พอผังคำบังคับ
เกริ่นเรื่องสาวคราวข้อให้พอครบ
บรรจงจบเจียนจักวรรคสดับ
ส่วนความเติมเสริมเด่นเป็นวรรครับ
วรรครองจับเงื่อนเจาะให้เหมาะธง
วรรคสุดท้ายปลายปมแห่งคมสาส์น
ใช้คำขานค่อยเค้นเป็นวรรคส่ง
สรุปความตามเลศเหตุจำนง
เลือกถ้อยลงเลื่อมลับให้จับใจ
แล้วจึ่งดูคู่คำรับสัมผัส
ทั้งนอกในใส่กระหวัดดอกไม้ไหว
เท่านี้กลอนก็เป็นกลอนได้ก่อนใคร
ที่ยากเย็นเห็นจะได้ เมื่อไม่จริง ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๔ ธันว์ ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
