ร่ายสุภาพ ลอยกระทง ครับช่วยดูให้ทีครับ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 เมษายน 2024, 03:01:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ร่ายสุภาพ ลอยกระทง ครับช่วยดูให้ทีครับ  (อ่าน 21427 ครั้ง)
maciessss
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2



« เมื่อ: 02 ธันวาคม 2012, 03:17:PM »

 น้อยใจแล้วด้วย

พอดีอาจารย์ให้แต่งร่ายสุภาพ 30 วรรค ครับ แล้วลองแต่งดูเลยอยากลองให้ช่วยกันติชมแก้ไขข้อบกพร่องทีครับ ขอบคุณมากครับผม
แต่งไว้ 3 บท บทละ 30 วรรคครับ

บทแรกครับ
/**************************************/
คืนเดือนเต็มแสงจันทร์          พลันหันมองท้องน้ำ         ล้ำค่าในปีนี้
มีผู้คนมากล้วน            ชวนหนุ่มสาวชาวไทย         รวมใจพากันมา
ขอขมาให้แก่            พระแม่แห่งสายชล            ผู้คนล้วนศรัทธา
มารดาเจ้าวารี            ผู้ที่มีเมตตา            นำพาความสมบูรณ์
เกื้อกูลเผื่อนพงไพร            บันดาลให้ร่มเย็น            ให้เห็นเป็นตระหนัก
ดังเทียนจักส่องแสง         ด้วยแรงอธิฐาน            โอบอวนอานกลิ่นเทียน
แปรเปลี่ยนกลิ่นผกา         ดั่งนภาที่ใกล้เคียง            เสียงแสงส่องสีสัน
คู่กันดอกไม้ไฟ            ปลุกใจให้ครื้นเครง            บรรเลงเพลงสุขใจ
ขอพรให้ดั่งหมาย            ขอกายให้เจริญ            ขอเชิญเทพคุ้มครอง
สมหมายปองมั่นไว้            เป็นสิ่งดีงามแล้ว         แก่ตัวเจ้าแบบนา      นั้นเอย   

/**************************************/

บทที่สอง

/**************************************/
คืนวันลอยกระทง            มงคลแสนสำราญ            บันดาลบุญกุศล
เป็นมงคลแก่ท่าน            เป็นฐานบุญแก่ตน            เป็นกุศลแก่ตัว
เป็นบัวขวัญแก่เจ้า            เป็นเย้าเรือนชีวิต            ลิขิตให้ดีงาม
แสนสำราญกระทง            ที่มั่นคงบนน้ำ            ย้ำยวนตามสายธาร
เปล่งประการแสงเทียน         ดั่งวงเวียนชีวิต            คิดได้ดั่งหมายปอง
เหมืองกองดอกไม้บาน         สานบนกระทงน้อย            คล้อยเต็มด้วยสีสัน
ไม่อาจกั้นความงาม         ตามประเพณีไทย            ซึ่งไม่อาจจางหาย
แม้ในภายภาคหน้า            แสงจากฟ้าจะหาย            ไม่อาจคลายความเป็น
สิ่งที่เห็นเป็นไทย            จดจำไว้ในใจ            ในวันลอยกระทง
คงความงามนี่ไว้            เป็นสู่ความมากล้ำ         เท่ายามเช้าไม่ลืม    ลงเอย
/**************************************/

บทที่สาม

/**************************************/

ยี่สิบแปดจันทร์เพ็ญ         เป็นเดือนที่สิบเอ็ด            โสมเสด็จเต็มดวง
แสงสรวงของดวงดาว         พร่างพราวราวแสงเทียน         แสงเสียงเคียงอาราม
สาวงามนพมาศ            วาดลีลาฟ้อนรำ            ครึกครื้นนำความสุข
แสนสนุกร่าเริง            บันเทิงด้วยเสียงเพลง         บรรเลงทุ้มในใจ
คล้อยไปตามดนตรี            เด็กน้อยมีมากมาย            หญิงชายพาลอยโคม
แสงโสมพาดสายชล         กระทงวนไหลเวียน            ธูปเทียนเปล่งแสงทอง
พ้องจุดดอกไม้ไฟ            สว่างไสวยามราตรี            มากมีด้วยแสงสี
มีสำนึกขอขมา            แด่คงคาเจ้าแม่            แก่ความผิดทั้งปวง
มิได้ห่วงรักษา            แม่นาน้ำคงคา            โปรดเมตตาอภัยบาป
ตราบลูกทำที่ไซร้            ตราบเท่าใจดวงนั้น            มั่นหมายให้ยืนยง  เพณี

/**************************************/

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ไร้นวล^^, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, สุวรรณ, เวหน..

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s