รางวัลขวัญใจเพื่อนกลอนไทย โดยการกดยกนิ้วให้ ควรต้องมีกฎกติกาที่มากกว่านี้ ไม่ใช่พวกมากลากไป ดูไม่ยุติธรรม
ไม่ได้คิดมาก แต่ท้อแท้ อยากให้สนุกมากกว่านี้ ช่วยกันออกความคิดเห็นให้มากๆหน่อย เพื่อความก้าวหน้าพัฒนาของกลอนไทย
Juan Chumpol
ความลำเอียงเกี่ยงเพื่อนเชือนศัตรู ไม่มีเพื่อนเหมือนรู้ชะตาฉัน
จะชนะอย่างไรใจงกงัน สู้ชั่งมันกลั้นใจหมดสักพัก
คงมีคนใจเที่ยงเปรี้ยงลงมา ช่วยลูกช้างสักคราช้าจมปลั้ก
ได้ยืดอกแถวหน้าฟ้าทายทัก บุญคุณนี้ฟูมฟักจักไม่ลืม
ที่ไหนๆ ก็มีพวกมากลากไป
แต่ถ้าเจ๋งจริง ทำไมต้องแคร์
เรื่องเล็กๆ น้อยๆ
เพราะกรรมการไม่ใช่มีแค่ คนสองคน
ถ้าเราแต่งดี แต่งเลิศ กรรมการอ่านแล้วไม่ผิดฉันทลักษณ์
เนื้อหาไปในทางเดียวกัน มีผัมผัสนอก สัมผัสใน
แต่ที่แน่ๆ
ถ้าแต่งแล้วสามารถสำผัสใจกรรมการทุกคนได้นั่นก็หมายความว่าคุณจะต้องชนะแน่นอน
อย่ามัวโทษแต่คนอื่น การที่เราแต่งกลอนดีหรือไม่ดี ต้องให้คนอื่นเป็นคนตัดสิน
การยกนิ้วก็เหมือนกัน บางครั้งที่เขายกนิ้วนั้น แสดงว่าเขาได้อ่านบทกลอนของคุณแล้ว
ไม่ใช่ว่าคุณแต่งดี ลีลาเด่น ถูกฉันทลักษณ์เขาถึงยกนิ้ว
แค่ไม่อยากให้มองว่าพวกมากลากไป
อยากให้มองที่ตัวเองมากกว่า อย่าโทษคนอื่น เพราะเราไม่ได้อ่านจิตใจคนอื่นได้
แต่เราอ่านจิตใจเราได้ จึงพยายามพัฒนาที่ตัวเราก่อนจะตัดสินคนอื่น
มิได้ว่า หรือติเตียน แต่แค่อยากบอกความในใจให้รู้เท่านั้น
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
