ของหวงห้าม ทำไม สดใสนัก
อยากจะรัก อยากจะหลง เดี๋ยวคงวิ่ง
สามีเธอ ไม่อยู่ เป็นคู่ชิง
จำต้องนิ่ง มองดู อย่างรู้ทัน
เขาก็รัก ของเขา เหมือนเราหนอ
เขาก็หวง ล้วงคอ เฝ้าก่อกั้น
เขาก็คน เราก็ยล คนเหมือนกัน
เพราะฉะนั้น อย่าไปเอา ของเขาเลย
ขอเป็นเพียง ชู้ทางใจ เธอไปก่อน
ขอเพียงนอน นอกมุ้ง ไม่ยุ่งเอ่ย
ขอเพียงรัก ข้างเดียว ไม่เกี่ยวเกย
ขอเพียงคน คุ้นเคย มิเผยตัว
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
