หายไปนาน งานเข้า เล่าไม่บอก
ปล่อยให้นอน ช้ำชอก จิตหลอกหลอน
เคยมีพี่ เคียงข้าง ต่างกอดนอน
พี่ลาจร แล้วไย ไม่บอกกัน
นึกว่าโดน น้ำท่วม อ่วมเสียแล้ว
ให้น้องแก้ว รอคอย พลอยไหวหวั่น
ส่งหลังไมค์ ไปบ่อย คอยทั้งวัน
จากอาทิตย์ ถึงจันทร์ พลั่นฤทัย
นึกว่ามี หญิงอื่น ไว้ชื่นจิต
เราคนไกล หมดสิทธิ์ คิดสงสัย
สามวันผ่าน นานเกิน สะเทิ้นใจ
ลืมทรามวัย คนนี้ ที่เฝ้ารอ
พันทอง
...ใจชายมิ ไหวหวั่น ฝันเหมือนหญิง
พูดเรื่องจริง ใจจำ ตัดคำพ้อ
เสียตรงที่ ชอบหลบ จบไม่รอ
ยามสาวง้อ ตัวหาย แล้วหลายครา...
...ดูซิหาย หน้าไป แบบไม่บอก
เราคิดว่า โดนหลอก มิหยอกหนา
จะเลิกครา มาจาก มิฝากลา
หากโผล่มา แกล้งเสริม ต้องเริ่มงอน...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
