นอนพนาพฤกษ์พงดงวิเวก
ต้องเป่าเสกมนต์ใดท่ามไพรสัณฑ์
จึ่งได้พบสบนางหว่างอรัญ
หอมประชันจันทร์กระพ้อหนอพ่อคุณ
สไบบางนางพรายกรุยกรายผ่าน
เคยพบอ่านว่าเอื้อมาเกื้อหนุน
ต้องเสน่ห์พร้อมภักดิ์ต่อนักบุญ
เป็นการุณคุณประโยชน์โทษไม่มี
นักเดินทางกลางไพรใจต้องมั่น
อย่าทักโน่นทักนั่น..นักคุณพี่
โอกาสหน้าพรายมิวหิวพอดี
อาจราวีไปมุดเต้นท์เค้นเสบียง
มาแรมรอนนอนพฤกษ์ดงดึกเดี่ยว
ถูกไพรเปลี่ยวเคี่ยวกรำระส่ำเสียง
ฤาหวีดหวิวทิวสนปนสำเนียง
จึ่งเผยเพียงเสียงสะอื้นผืนสะไบ
ฤาเพรงกรรมนำคืนมิกลืนหาย
ฤาเพลงพรายหมายยังความหลังให้
ยังโชนชุมสุมห้วงด้วยบ่วงใด
ฤาบ่วงใจบางดวงห่วงเลื่อนลอย
นักเดินทางก้าวย่างอย่างใจมั่น
มิประหวั่นอันใดให้ท้อถอย
หากผ่านกรายพรายมิวยังหิวคอย
พรานจะสอยนางพรายมาก่ายเกย...
((อย่าให้เจอนะ พรายมิว))
ก้าวฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
