ใครผิด-ใครถูก?
ใครกล่าวหาว่าเราเป็นคนผิด
เราก็คิด..ไม่ผิด.! แม้นิดหนึ่ง
แต่คนที่ว่าเรา เขาดื้อดึง
ทำบึ้งตึงไม่ยอมรับกับสิ่งใด
เอาอะไรมาวัดความถูก-ผิด?
เอาความคิดของเรานั้นเป็นใหญ่?
เพราะว่าผิดนั้นคือไม่ถูกใจ
ทำอย่างไรก็ไม่ดีตะบี้ตะบัน
ไปถามเขาบ้างซี..เราดีไหม?
เขาก็บอกว่าไม่.!มือไม้สั่น
เพราะมันผิดใจเขา..ไม่เข้ากัน
ต่างดึงดันฉันถูก..ทุกประตู
ทำอย่างไรจะรู้ใครถูกผิด?
ต้องเพ่งพิศ ศีล-ธรรมมานำสู่
ไม่ทำใครเดือดร้อน,ซ่อนเหลี่ยมคู
วางตัวกู,ของกู,มาดูคน
เอาใจเขา,ใจเรา,เข้าพินิจ
แล้วมาคิด..สังเกต..มองเหตุผล
อย่าเข้าข้างตัวเองเพ่งตัวตน
เขาก็คน,เราก็คน,ไม่พ้นตาย
ขอให้มีหิริ โอตตัปปะ
เอาชนะใจตน ทนแพ้พ่าย
สำนึกผิด,อโหสิกรรม,ดำริพราย
มรณาบั้นปลาย ตายเหมือนกัน
มีเมตตาต่อกันรักฉันท์มิตร
มีความผิด..คิดอภัย..ไม่กางกั้น
ผูกไมตรีดีตอบมอบสัมพันธ์
มีเธอ-ฉัน-มี “เรา”ไม่เหงาเลย
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
