หัวใจฉันพิการมานานแล้ว
จึ่งเป็นแป้วเป็นแมงไร้แหล่งพ่วง
ไม่เป็นผู้เป็นคนหม่นแดดวง
หัวใจกลวงร่วงหล่นดั่งคนโซ
มาพบน้องปองรักสลักจิต
เพราะมิ่งมิตรแสนดีไม่มีโหว่
แต่หัวใจของพี่นี้เยโย
ดั่งโจโฉแตกทัพลงอับปาง
หัวใจแหลกป่นปี้ไม่มีหวัง
จึ่งเซซังดั่งเรือเหลือเพียงร่าง
ไร้หางเสือเนื้อรอบจึงบอบบาง
บนเส้นทางชิวิตจึ่งมิดดำ
คนพิการทางใจขอไกลห่าง
เหลือเพียงร่างไร้ค่าจะพาต่ำ
หากว่าน้องเมตตามาร่วมลำ
ขอเพียงคำปลอบใจยามไกลกัน
“ไพร พนาวัลย์”
มาพบน้อง ปองรัก สลักจิต
ปล่อยความคิด ลอยไป ไกลเกินฝัน
ผ่านบทกลอน วอนเธอ เพ้อรำพัน
เนินนานวัน ความสัมพันธ์ พันผูกใจ
เป็นความรัก แรกพบ รบเร้าจิต
อยากผูกมิตร สนิทแนบ แอบชิดใกล้
หลงละเมอ เพ้อฝัน ทุกวันไป
เธอเป็นใคร อยู่ไหนกัน ฝันอยากเจอ
พอเธอเปิด โอกาส ไม่อาจเอื้อม
ความล้ำเหลื่อม เกินใจ ใฝ่เสนอ
ฐานะเรา ต่างกัน ฝันละเมอ
ขอพบเธอ ในฝัน ทุกวันไป
ได้พบเธอ ในฝัน รำพันผ่าน
บทกลอนกานท์ ผ่านตา พาฝันใฝ่
แอบสบตา หวานซึ้ง ตรึงทรวงใน
เหมือนสองเรา ชิดใกล้ ใจผูกพัน
ชลนา ทิชากร
<a href="http://www.youtube.com/v/lPMYKw1T5Wo&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/lPMYKw1T5Wo&rel=0&fs=1</a>
ปล่อยความคิด ลอยไป ไกลเกินฝัน
ผ่านบทกลอน วอนเธอ เพ้อรำพัน
เนินนานวัน ความสัมพันธ์ พันผูกใจ
เป็นความรัก แรกพบ รบเร้าจิต
อยากผูกมิตร สนิทแนบ แอบชิดใกล้
หลงละเมอ เพ้อฝัน ทุกวันไป
เธอเป็นใคร อยู่ไหนกัน ฝันอยากเจอ
พอเธอเปิด โอกาส ไม่อาจเอื้อม
ความล้ำเหลื่อม เกินใจ ใฝ่เสนอ
ฐานะเรา ต่างกัน ฝันละเมอ
ขอพบเธอ ในฝัน ทุกวันไป
ได้พบเธอ ในฝัน รำพันผ่าน
บทกลอนกานท์ ผ่านตา พาฝันใฝ่
แอบสบตา หวานซึ้ง ตรึงทรวงใน
เหมือนสองเรา ชิดใกล้ ใจผูกพัน
ชลนา ทิชากร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
