นกขมิ้น บินจร จากคอนถิ่น
ออกหากิน กรุงไกล ใส่หัวโขน
นกพิราบ ในเมือง เคืองตัวโยน
ร้องตะโกน ไล่ขับ กลับพนา
นกขมิ้น เหว่ว้า น้ำตาหยด
แสนรันทด กดขี่ มิมีค่า
จำต้องกลับ มาพบ ซบเพื่อนยา
เจ้าเอี้ยงจ๋า ซับน้ำตา ให้ข้าที
ออกหากิน กรุงไกล ใส่หัวโขน
นกพิราบ ในเมือง เคืองตัวโยน
ร้องตะโกน ไล่ขับ กลับพนา
นกขมิ้น เหว่ว้า น้ำตาหยด
แสนรันทด กดขี่ มิมีค่า
จำต้องกลับ มาพบ ซบเพื่อนยา
เจ้าเอี้ยงจ๋า ซับน้ำตา ให้ข้าที
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
