ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
ลูกห่านน้อยกลอยใจแม่
แม่ห่านขาว ดีใจ ที่ได้ลูก
จึงทอหูก รักมา แทนผ้าไหม
กระตุกกี่ ความหวัง พลังใจ
สอดสายใย ผูกพัน มิผันแปร
หวังให้ลูก โตมา ปีกขาแกร่ง
เดินตามแหล่ง น้ำขัง ข้างหลังแม่
ร้องเริงร่า เป็นเพื่อน ไม่เชือนแช
รู้เผื่อแผ่ ปูปลา ในวาริน
สอนลูกน้อย วางท่า งามน่าเลี้ยง
"อย่าส่งเสียง ดังก้อง ทั่วท้องถิ่น
คนชอบใจ เกื้อหนุน จนคุ้นชิน
ไม่ฆ่ากิน ขึ้นจาน อาหารคาว
อยากให้ลูก จดจำ ถ้อยคำแม่
อย่างอแง ร้องบ่น แดดฝนหนาว
ไม่นักเลง วางเขื่อง ก่อเรื่องราว
จึงเป็นดาว เผ่าห่าน แห่งบ้านนา!"ฯ
อริญชย์
๒๔/๙/๒๕๕๕
ปล.เป็นเพียงการแต่งตามจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น เนื้อหาสาระคงไม่ค่อยมีเท่าไหร่เนาะ อ่านเล่น ๆ ละกัน ทุกท่าน
http://www.kasetporpeang.com/forums/index.php?topic=9709.0
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
