Re: หากคิดรักจักคิดถึง(กลบทปาหินบนน้ำ)

ต้องขออภัยที่ต้องแทรกคำรำพึงสักเล็กน้อย
พออ่านเห็นกลบทนี้ ผมนึกถึงกลอนชั้นครูบทนี้ครับ

"จำเพื่อลืม ดื่มเพื่อเมา เหล้าเพื่อโลก
สุขเพื่อโศก หนาวเพื่อร้อน นอนเพื่อฝัน
ชีวิตนี้ มีค่านัก ควรรักกัน
รวมความฝัน กับความจริง เป็นสิ่งเดียว"

รุไบยาท ของ โอมาร์ คัยยัม สำนวนแปลของ แคน สังคีต

มันกระทบใจและจำได้จนทุกวันนี้ ถึงจังหวะและทำนอง
คล้องความหมายที่ลึกซึ้ง ผมก็เคยเลียนแบบ (แต่ไม่คิดว่าเป็นกลบท)

เขียนเพื่ออ่าน อ่านเพื่อเขียน เพียรเพื่อฝัน
คืนเพื่อวัน สุขเพื่อเหงา เศร้าเพื่อสรวล
หวังว่าโลกโศกสะอื้นตื่นจากตรวน
มาชื่นมวลบุปฝาสุมามาลย์

กามนิต, ๒๘ มิ.ย.๕๕

เห็นคุณมือขวาคิด "กลบทปาหินบนน้ำ" ขึ้นมา ความทรงจำเก่าๆ ก็วาบมา
ขอลองแต่งเป็นกลบ้าง ผิดถูกอย่างไรชี้แนะด้วยครับ

อุปปาทาน ปานปาคำ จำปาหอม
สู่หินอ้อม จอมหินเช่น เห็นหินห่าง
อยู่บนพื้น ยืนบนดิน กินบนทาง
แม้น้ำค้าง ยังน้ำผ่าน ปานน้ำครำ

ใครเล่าเผย เคยเล่าออก บอกเล่าฝัน
ทุกเรื่องนั้น ปันเรื่องไหน ใช่เรื่องพร่ำ
รุ่มในร่าง ข้างในเร่า ราวในจำ
เผลอใจช้ำ ร่ำใจรัว หัวใจลาญ

กามนิต, ๒๗ ก.ย.๕๕