เมื่อใจพบสบกันแล้วพลันพราก
โอ้ช่างยากมากนักหักไฉน
จะตัดรักหักลาสิ้นอาลัย
เด็ดดอกใบใยเยื่อไม่เหลือเลย
ความอาทรวอนถวิลไม่สิ้นสร่าง
เคยเคียงร่างวางแนบแอบเขนย
อยู่ชิดชื่นรื่นรมย์เฝ้าชมเชย
กอดกกเกยร่างน้องร่วมมองจันทร์
แม้นกายพรากจากจรอาวรณ์เหลือ
ไม่คิดเบื่อเนื้อนวลรัญจวนฝัน
ห่างเพียงกายสายสวาทใช่ขาดพลัน
ยังคงมั่นขวัญจิตอยู่ชิดเชย...
" บูรพ์ "
วาสนา ผันพา มาขาดคู่
ก่อนเคยอยู่ ร่วมเรียง เคียงเขนย
ซุกซอกอก หมกกาย ก่ายกอดเกย
มาเมินเฉย เคยรัก หักใจลา
มีเหตุผล กลใด ไยเหินห่าง
มาลาร้าง ห่างกัน สิ้นหรรษา
ฤาพบใหม่ ใครอื่น ชื่นชีวา
หยาดน้ำตา ทาบหมอน นอนซานซม
ก่อนเคยอยู่ ร่วมเรียง เคียงเขนย
ซุกซอกอก หมกกาย ก่ายกอดเกย
มาเมินเฉย เคยรัก หักใจลา
มีเหตุผล กลใด ไยเหินห่าง
มาลาร้าง ห่างกัน สิ้นหรรษา
ฤาพบใหม่ ใครอื่น ชื่นชีวา
หยาดน้ำตา ทาบหมอน นอนซานซม
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
