คิดจะปลูก ต้นรัก ปักใจเขา
ให้นานเนา แนบชิด สนิทฝัน
ด้วยรักเขา มานาน ปานชีวัน
จะสะบั้น หั่นแล้ว นะแก้วตา
ขอได้โปรด สงสาร คนบ้านนี้
ดวงฤดี พลีให้ ไยหนีหน้า
แม้ไม่รัก บอกหน่อย คอยรอมา
สามสิบห้า ขวบปี ที่ทนทุกข์
เห็นเดินควง หญิงอื่น ฉันขื่นจิต
เหมือนสารพิษ แทรกใจ ไม่เคยสุข
นอนกล้ำกลืน ฝืนข่ม จนล้มลุก
ปล่อยเธอสุข ฉันเศร้า เคล้าจาบัลย์
พันทอง
ห้าสิบยัง มิบ่น ทนเงียบเฉย
ไฉนเลย สามสิบห้า ว่าโศกศัลย์
มีชีวิต เพียงใช้ ไปวัน-วัน
อัศจรรย์ ดันไม่แก่ แค่อยู่นาน
คิดจะฝาก หัวใจ ในบ้านนี้
ดูให้ดี อย่าหลง ตรงหวานหว่าน
ชายเชื่อยาก ปากกรรไกร โรงพยาบาล
คมเฉียบปาน หวานผึ้งรวง ล้วงแดเรา
ไฉนเลย สามสิบห้า ว่าโศกศัลย์
มีชีวิต เพียงใช้ ไปวัน-วัน
อัศจรรย์ ดันไม่แก่ แค่อยู่นาน
คิดจะฝาก หัวใจ ในบ้านนี้
ดูให้ดี อย่าหลง ตรงหวานหว่าน
ชายเชื่อยาก ปากกรรไกร โรงพยาบาล
คมเฉียบปาน หวานผึ้งรวง ล้วงแดเรา
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
