...ฉันเองก็คงต้องลาเธอไป
- ดิน -
เมื่อเธอจาก รักจบ พบเงียบเหงา
ถูกโศกเศร้า ครอบงำ น้ำตาไหล
อะไรหรือ คือเหตุ เจือเลศนัย
เป็นอันใด ขัดข้อง ต้องขุ่นเคือง
มากับฝน ต้นหนาว คลายผ่าวร้อน
พอพักผ่อน ร่างแข็ง แรงก็เปลื้อง
เหินสะบัด ตัดใจ ไม่ชำเลือง
ลืมดอกเอื้อง ลำไย ไซดักปลา
ขอมอบคำ อำนวย อวยพรเจ้า
ทุกค่ำเช้า สมมาตร ปรารถนา
หากกรุงไกล ให้ช้ำ รินน้ำตา
จงกลับมา รพี นี้ยังคอย
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
