หาดบางแสน...ยามเช้า 
เมื่อเธอจาก..รักจบ..พบเงียบเหงา..ความโศกเศร้าครอบงำน้ำตาไหล... 
เมื่อใจพบสบกันแล้วพลันพราก
โอ้ช่างยากมากนักหักไฉน
จะตัดรักหักลาสิ้นอาลัย
เด็ดดอกใบใยเยื่อไม่เหลือเลย
ความอาทรวอนถวิลไม่สิ้นสร่าง
เคยเคียงร่างวางแนบแอบเขนย
อยู่ชิดชื่นรื่นรมย์เฝ้าชมเชย
กอดกกเกยร่างน้องร่วมมองจันทร์
แม้นกายพรากจากจรอาวรณ์เหลือ
ไม่คิดเบื่อเนื้อนวลรัญจวนฝัน
ห่างเพียงกายสายสวาทใช่ขาดพลัน
ยังคงมั่นขวัญจิตอยู่ชิดเชย...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
