.jpg)
นั่งเม่อมองดูฟ้าไม่กล้ามองดิน
ด้วยปู่รินเจียมตนคนอ่อนไหว
หลงรักน้องเนื้อแน่นคนแดนไกล
ทำเช่นไรจะได้ชมสุขสมปอง
ขอลาก่อนคนดีสุดที่รัก
แม้นอกหักอีกหนทนหม่นหมอง
คนหยามหมิ่นทุกถิ่นไทยไร้คนมอง
ปู่อาจต้องช้ำใจไปอีกนาน
แม้บุญมีแต่กรรมบังยังมิสิ้น
เพียงมองดินสักหนึ่งวันเพ้อฝันหวาน
ว่าได้ชมนวลอนงค์ยอดนงคราญ
ลงจากคานทองเมื่อใด..ให้บอกมา
ริน ดอนบูรพา
๒๑ ก.ย. ๕๕
ด้วยปู่รินเจียมตนคนอ่อนไหว
หลงรักน้องเนื้อแน่นคนแดนไกล
ทำเช่นไรจะได้ชมสุขสมปอง
ขอลาก่อนคนดีสุดที่รัก
แม้นอกหักอีกหนทนหม่นหมอง
คนหยามหมิ่นทุกถิ่นไทยไร้คนมอง
ปู่อาจต้องช้ำใจไปอีกนาน
แม้บุญมีแต่กรรมบังยังมิสิ้น
เพียงมองดินสักหนึ่งวันเพ้อฝันหวาน
ว่าได้ชมนวลอนงค์ยอดนงคราญ
ลงจากคานทองเมื่อใด..ให้บอกมา
ริน ดอนบูรพา
๒๑ ก.ย. ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
