เมื่อครั้งอยู่เคียงกันเจ้านั้นเฉย
ดั่งจะเย้ยหยามเหยียด,เกลียด,ไม่ปลื้ม
หัวอกชายหายลิบถูกหยิบยืม
ไม่ดูดดื่ม,เดียวดาย,ตายทั้งเป็น
จึ่งขอลาจากจรมิย้อนกลับ
ดั่งเดือนดับลับไปมิให้เห็น
แม้จันทราฟ้าใสในคืนเพ็ญ
คนลำเค็ญขอไกลจึ่งไร้เงา
“ไพร พนาวัลย์”
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
27 เมษายน 2024, 03:20:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ไร้เงาเธอ (อ่าน 3346 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
