บรรจงจดจรดกานท์ดวงมานใส่
เป็นหมึกใจไหลลื่นชื่นเสมอ
ไร้เส้นทางขวางกั้นเพียรบำเรอ
ส่งปรนเปรอเสนอสมรอ้อนนิทรา
เหมือนบทเพลงบรรเลงโลมกล่อมโฉมเจ้า
คอยอยู่เฝ้าเคล้าฝันชื่นหรรษา
ปัดกังวลพ้นฤทัยนัยนา
ให้ขวัญตาอุรารื่นยามตื่นนอน
จะหมั่นรินจินตนาส่งมาถึง
ให้คะนึงตรึงทรวงดวงสมร
อย่าเบื่อก่อนจรลาไร้อาทร
ทิ้งกานท์กลอนนอนรอจนท้อใจ
เพียงเอ่ยปากฝากคำจำนรรจ์แจ้ง
ว่าหน่ายแหนงแคลงจินต์สิ้นหลงใหล
จะยินยอมพร้อมพรากทิ้งจากไป
ตั้งฤทัยให้สยบสงบปลง...
" บูรพ์ "
พี่คือหยาดน้ำใสกลางใจหญิง
หวังแอบอิง..ทราบไหม ใฝ่ประสงค์
ฝากหัวใจตราบชีวิตจะปลิดปลง
รักยืนยงแต่เธอเสมอกาล
ยามน้องเศร้าเหงาฤดี..รอพี่ปลอบ
ยามเจ็บปวด..พี่มอบ ลำนำหวาน
ยามเหนื่อยล้าอ่านกลอนพี่อ้อนกานท์
หวานแสนหวานซึ้งสนิทแนบชิดทรวง
ฝากจุมพิตผ่านฟ้ามาให้พี่
ทุกราตรีคิดถึงกันสัมพันธ์พ่วง
ใจแนบใจหลับฝันท่ามจันทร์จวง
รักผูกพ่วงมอบไว้..ให้พี่บูร์
แซมค่ะ
บรู๊ว..ว..ว..ว.....หวานไปไม๊ท่านพี่..
ขออภัยที่ล่วงเกินค่ะ ....
♥
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
