โคลงควรคุณค่าค้ำ คติคน
ลิขิตคิดดลดี ประดับเกล้า
ถางถ่มบ่มโคลงปน เลนหล่ม
หวังสลักอักษรเข้า ขนบเหย้ายิ่งหมอง
ตรึกตรองก่อนกระเห่อห้าว กานท์ไกร
รอบคอบชอบในคำ เพราะถ้อย
จึงค่อยปล่อยโคลงไป ประกิต
เผลอพล่อยพร่ำพจน์ด้อย ย่ำช้ำวงศ์ระแหง
พลิกแพลงเพียงเพียบพร้อม พจน์เพริศ
กลับตวัดกวัดเชิดชาญ เชี่ยวช้อย
ริร่ายง่ายงุดเตลิด ตำตลาด
ยิ่งคร่าโคลงค่าน้อย อรรถต้อยต่ำตาม
ผมพล่ามคำดั่งนี้ พอที
เพื่อนอาจตวาดตีเตะ ต่อยท้อง
ละอ่อนกร่อนแกล้งดี สอนสั่ง
บงกชใต้น้ำร้อง ป่าวปั้นขวัญเหลิงฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
