โคลงกำสรวลเป็นวรรณคดีโบราณที่สำคัญ มาก มีลักษณะยอดเยี่ยมหลายประการโดยเฉพาะการใช้ถ้อยคำและโวหาร
เนื่องจากผู้แต่งเลือกสรรคำมาแต่ง ทุกบาททุกบทล้วนมีความหมายเด่น ลึกซึ้ง สะเทือนอารมณ์ กวีผู้แต่งได้รักษาข้อบังคับการแต่งโคลงอย่างเคร่งครัด
ความดีเด่นพิเศษของวรรณคดีเรื่องนี้คือ
ความคิดที่แปลกและยิ่งใหญ่ จนได้รับการยกย่องจากกวีรุ่นหลังให้เป็นแบบอย่างงานเขียนที่แสดงความคิดที่ไม่ซ้ำแบบใคร
ทั้งนี้เพราะกวีทั่วๆ ไปเมื่อต้องเดินทางจากคนรัก ย่อมมีความห่วงใย จึงเลือกฝากนางไว้กับผู้ใหญ่ที่ตนแน่ใจว่าจะคุ้มครองหญิงที่รักให้ปลอดภัย แต่กวีผุ้แต่งโคลงกำสรวลกลับใช้โวหารที่แหลมคมยั่วล้อผู้ใหญ่ ตัวอย่างเช่น

              โฉมแม่จักฝากฟ้า         เกรงอินทร์ หยอกนา
        อินทรท่านเทอกเอา             สู่ฟ้า
       โฉมนางจะฝากดิน                ดินท่าน แล้วแฮ
       ดินท่านขัดเจ้าหล้า               สู่สมสองสม

          โคลงกำสรวลเป็นแบบฉบับให้กวีในสมัยหลังเลียนแบบสำนวนโวหารในการแต่งวรรณคดีหลายเรื่อง เช่น
โคลงนิราศตามเสด็จลำน้ำน้อยของพระยาตรัง และโคลงนิราศนรินทร์ ของนายนรินทรธิเบศ (อิน) ตัวอย่างโคลงกำสรวลที่
มีผู้เลียนแบบมากคือ

            อยุธยายศยิ่งฟ้า           ลงดิน แลฤา
           อำนาจบุญเพรงพระ        ก่อเกื้อ
          เจดีย์ลอออินทร             ปราสาท
         ในทาบทองแล้วเนื้อ         นอกโสม
------------         
            สารนี้นุชแนบไว้           ในหมอน
         อย่าแม่อย่าควรเอา          อ่านเหล้น
         ยามนอนนาฏก์เอานอน    เป็นเพื่อน
         คืนค่ำอย่าได้เว้น             ว่างใด