โคลงดั้นวิวิธมาลี
เธอทุกข์ทนเหนื่อยท้อ……ทางไกล
มองบ่เห็นแสงดาว…………พร่างฟ้า
จึงยอมถอดถอนใจ…………หลบหลีก
ลืมว่าเคยเอื้อมคว้า………….ฝั่งฝัน
เธอเคยแข็งแกร่งกล้า…….ยืนยง
เริงร่าทุกคืนวัน……………..แน่แท้
ไยจึงบ่ดำรง………………..หมายรุ่ง เรืองแฮ
กลายหม่นยอมล้มแพ้…..ร่ำลา
เธอเขียนคำผิดบ้าง…………บางคราว
มิตรส่งสาส์นตรงมา………..โอบอ้อม
แจงเป็นเรื่องเป็นราว……….ผิดถูก ดีนา
เพียงมุ่งหวังถ้อยพร้อม…….แด่นวล
เธอคิดเคืองขุ่นร้าย………….จงจาง
มาแต่งคำรัญจวน…………...ยั่วเย้า
กลอนงามเด่นควรวาง……..จรดค่า
ผองเพื่อนยังจ้องเข้า……….ต่อกลอน ฯ
อริญชย์
๑๐/๙/๒๕๕๕
ปล.ขอบคุณท่านกามนิต ที่ชี้แนะชื่อโคลงดั้นวิวิธมาลี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
