ภาพสุดท้ายสายตาก่อนลาจาก
เหมือนจะฝากมากระกำช้ำไฉน
ภาพคู่เคียงจำเรียงคำพร่ำพิไร
โอ้ว่าใจให้อนาถแทบขาดรอน
เคยมีเราเคล้าคลอพะนอข้าง
จนฟ้าสางมิห่างกายสายสมร
ทุกคืนค่ำซ้ำเคียงร่วมเตียงนอน
บรรจถรณ์หมอนแพรจะแลเลือน
จะเย็นเยือกเกลือกกายอยู่ดายเดี่ยว
ห้องจะเปลี่ยวเหลียวอาลัยหาใดเหมือน
ต่อแต่นี้มีเพียงเราที่เฝ้าเดือน
จนคล้อยเคลื่อนจากฟ้าน้ำตาคลอ...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
