ดูทำเล เปลผูก ไม่ถูกที่
ด้านหัวชี้ ล่องใต้ ให้เศร้าสร้อย
ไกวข้างขวา พารัก จักหลุดลอย
ใต้ต้นหงอย เงาพาด ผ่าขาดกลาง
ลมเหนือล่อง ท้องฟ้า ครามืดมิด
อากาศปิด จิตมัว สลัวร่าง
ลมใต้ขึ้น ตื่นนอน ร้อนสรรพางค์
หมดหนทาง กัน.แก้ แย่ยับเยิน
เห็นผู้คน ต้นไม้ ของใช้ตั้ง
ขวางบดบัง ชะตา มาแต่เนิ่น
ทำชีวิต ผิดพลาด มีขาด.เกิน
เส้นก้าวเดิน สะบั้น ฝันมลาย
ร่วมก่อสร้าง ร่างภาพ อาบแสงสี
เคียง รพี-ศศิ ยังมิสาย
ละลำพู คู่ลำไย สุขไม่คลาย
จนสุดท้าย เยี่ยมเยือน.ยังเหมือนเดิม
รพีกาญจน์ 59
ฟ้าสลัว มัวหม่น เคล้าฝนฉ่ำ
สายฝนพรำ พรางพร่า พาเศร้าเสริม
ลมหนาวมา พาเหงา รุมเร้าเติม
ใจดวงเดิม กับรักจาง บนทางใจ
หวังมีคน เคียงข้าง บนทางฝัน
คนหนึ่งนั้น อยากรู้ เขาอยู่ไหน
หากเขายัง พอว่าง ซึ่งบางใคร
รับได้ไหม กับใจหม่น คนชาวสวน
สายฝนพรำ พรางพร่า พาเศร้าเสริม
ลมหนาวมา พาเหงา รุมเร้าเติม
ใจดวงเดิม กับรักจาง บนทางใจ
หวังมีคน เคียงข้าง บนทางฝัน
คนหนึ่งนั้น อยากรู้ เขาอยู่ไหน
หากเขายัง พอว่าง ซึ่งบางใคร
รับได้ไหม กับใจหม่น คนชาวสวน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
