เธอนั้นเหมือนนางฟ้าขวัญตาพี่
ที่แสนดีคนงามยามแพ้พ่าย
น้ำใจนางเยือกเย็นเช่นผืนทราย
ส่องประกายแวววาวดั่งดาวลอย
ชุบชีวิตจิตใจให้เริงรื่น
ให้สดชื่นคืนเหย้าหายเศร้าสร้อย
ดั่งน้ำทิพย์ชะโลมใจให้เฝ้าคอย
แม้อยู่ป่าดงดอยดั่งกลอยใจ
แม้รูปร่างไม่สวยสำรวยหรู
แต่เธอดูมั่นคงน่าหลงใหล
เป็นนางฟ้าอ่าองค์แห่งพงไพร
สถิตในทิพย์วิมานแห่งบ้านนา
เธอนั้นคือนางฟ้าแก้วตาพี่
ขอภักดีเพียงนางมิจางค่า
ยามเจ็บไข้ได้ป่วยช่วยเยียวยา
คือ “นางฟ้าสีขาว”ของชาวไทย
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
