หลับตาลง ปลงใจ จะไม่คิด
กำชับจิต สนิทไว้ จะไม่เหงา
แม้นลึกลึก นึกหวั่น ไม่บรรเทา
ยากห้ามเศร้า เผาใจ ไม่บันดล
โอ้รักเอย เคยชื่น ในคืนหนึ่ง
เตือนคะนึง ซึ้งฤทัย ในคืนฝน
ฟังเสียงนวล ครวญคละ กระแสชล
เหมือนต้องมนตร์ ดลแท้ กระแสธาร
หลายอย่างเหมือน เลือนลด สิ้นหมดสุข
กลับโรมรุก ทุกข์จินต์ สิ้นหมดหวาน
ที่แอบแฝง แย่งยื้อ คือร้าวราน
คอยเผาผลาญ สานกล่าว คือร้าวใจ
ยากฝันดี หนีไกล ก็ไม่พ้น
สู้ยอมทน หม่นใจ ก็ไม่ไหว
คงเป็นกรรม นำทาง แต่ปางใด
เคยก่อไว้ ให้แท้ แต่ปางบรรพ์...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
