ขอมอบใจให้น้องยาแทนผ้าซับ
เพื่อรองรับกับวิโยคเศร้าโศกศัลย์
ทุกข์ล้นทรวงหน่วงอุราสุดจาบัลย์
หมดสิ้นพลันทันใดรับไปเลย
ไยยอมตนจนสิ้นฟ้าดินสรรค์
ควรร่วมกันฝันสร้างอย่าวางเฉย
อันสิ่งใดไหนอื่นจะชื่นเชย
เท่าพี่เอ่ยเผยใจฝากไมตรี...
" บูรพ์ "
*ด้วย..น้องจน หม่นหมาง ระคางจิต
มิมีสิทธิ์ ไขว่คว้า รักพาหนี
ยอมเจ็บปวด รวดร้าว ผ่าวฤดี
ช้ำชีวี มานาน มานระทม
จะยอมรับ น้ำใจ เกรงไกลห่าง
กลัวเหมือนอย่าง ผ่านมา พาขื่นขม
เจ็บปวดแปลบ แสบร้าว หนาวระบม
รักติดหล่ม จมปลัก ยามผลักลา
มิมีสิทธิ์ ไขว่คว้า รักพาหนี
ยอมเจ็บปวด รวดร้าว ผ่าวฤดี
ช้ำชีวี มานาน มานระทม
จะยอมรับ น้ำใจ เกรงไกลห่าง
กลัวเหมือนอย่าง ผ่านมา พาขื่นขม
เจ็บปวดแปลบ แสบร้าว หนาวระบม
รักติดหล่ม จมปลัก ยามผลักลา
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
