
ไม้เท้าผู้เฒ่าขาว วับแวววาววิไลวาม
ภายใต้ไม้เงางาม แง้มเงื่อนชนม์คนชรา
เห็นแสงสกุลเครือ คอยช่วยเหลือป้อนหยูกยา
ลูกหลานหล่อเลี้ยงมา เฝ้าประชันกตัญญู
ผู้เฒ่าจับไม้มอง แม้บ้านช่องไม่เลิศหรู
ท้องนาไร่หลังภู คือถิ่นทางสร้างชีวี
มือซ้ายจับไม้เดิน พลอยเพลิดเพลินภิรมย์ดี
หนทางเพียรสร้างนี้ ช่างอ่ิมอุ่นคุณธรรม

ขอประเดิมเป็นคนแรกเช่นเคยนะครับท่านครูฯ

