๐ รู้หน้า ไม่รู้ใจ จริงแท้ไซร้ ได้พบเจอ
อารีย์ ที่บำเรอ ต้องเจ็บช้ำ น้ำตานอง
๐ อยากรู้ อยู่ไม่น้อย ฝากเรียงร้อย ถ้อยคับข้อง
“ค่าคน” ค้นคนมอง สูงกับต่ำ คำ “ค่าคน”
๐ ค่าอื่น ตื่นตามทั่ว แต่ค่าตัว กลัวปี้ป่น
ค่าตัว สูงกว่าคน ยกข่มเขา เงาไม่มี
๐ วัดค่า ราคาคน มีกับจน บนชีวี
หรือว่า ค่าคนมี ที่สำนึก ฝึกละอาย
๐ ขอค้น คนหนอคน อ้างเหตุผล จนเบื่อหน่าย
ค่าคน พ่นน้ำลาย รดลงพื้น กลับกลืนกิน
๐ แบบนี้ มีไหมคน คิดฉ้อฉล ปนราคิน
ใจบาป คราบฝังจินต์ มีอยู่ไหม ในหมู่คน
..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
