ไปธุระ สองวัน อย่าหวั่นจิต
ชลนา อย่าคิด ผิดนะเอ่ย
ยังรักซึ้ง ตรึงแน่น แก่นอกเอย
โอ้ทรามเชย กลับมาถึง บึ่งบ้านกลอน
ยังโหยหา อาวรณ์ นอนไม่หลับ
อยากรีบกลับ มาจริง ยิ่งอยากอ้อน
เฝ้าครวญหา ทุกคืน ยันตื่นนอน
โรคบ้านกลอน ลิซึ่ม ลืมไม่ลง
ยังคงอยู่ หมู่บ้าน คานนิเวศ
ทั้งดวงเนตร มั่นนัก ไม่ยักหลง
เปิดรับรัก ชายใด ใจซื่อตรง
นวลอนงค์ ยกฤทัย ให้ครอบครอง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
