ไปล่องเรือ วันเพ็ญ เด่นบนฟ้า
ปวดอุรา หรือไร จึงไหวหวั่น
ใครทำนะ บอกมา อย่าช้าพลัน
จะจับหั่น บั่นบด ให้ปลดปลง
ชายใดแสร้ง แกล้งเจ้า ให้เหงาจิต
จะตามติด ต่อยตา พาไล่ส่ง
บอกมาเลย ชายที่ มิมั่นคง
จับโยนลง ทะเล จบเห่กัน
รีบพาเรือ เข้าฝั่ง เพราะยังดึก
ให้รู้สึก หวั่นหวาด อนาถนั่น
ช่างหวิวไหว โหวงเหวง วังเวงพลัน
เรือเริ่มสั่น ถอยเถอะหนา ยอดยาใจ
ในคืนนี้ ที่เหงา ไร้เขาแล้ว
ใจน้องแก้ว มัวหม่น สุดทนไหว
ออกมาลอย เรือล่อง ท่องน้ำไกล
เพียงเพื่อให้ ใจเย็น ยามเพ็ญเดือน
ใจของเขา มิตรง โคลงเป็นเรือ
รักมากเหลือ เผื่อไว้ หาใครเหมือน
ฝากพี่พัน จัดการ ขั้นตักเตือน
ชื่อฟั่นเฟือน นามสกุล คุ้นโรง-บาล
ใจน้องแก้ว มัวหม่น สุดทนไหว
ออกมาลอย เรือล่อง ท่องน้ำไกล
เพียงเพื่อให้ ใจเย็น ยามเพ็ญเดือน
ใจของเขา มิตรง โคลงเป็นเรือ
รักมากเหลือ เผื่อไว้ หาใครเหมือน
ฝากพี่พัน จัดการ ขั้นตักเตือน
ชื่อฟั่นเฟือน นามสกุล คุ้นโรง-บาล
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
