"บ้านหลังนี้ไม่มีเหงา"
บ้านหลังนี้    อยู่กี่ปี       ก็มิหน่าย
มิเคยอาย     ฐานะ        ลักษณะ
คิดเพียงแต่  อยู่แล้ว      สุขใจนัก
มีแม่รัก        พ่อรัก       ดุจวังไพร

มีหมอนเคียง เตียงนอน   มาให้หลับ
สุดประทับ    ใจฉัน       เป็นหนักหนา
ได้หัวเราะ    ได้ยิ้ม       สุดอุรา
ได้กลับมา    สู่บ้านเกิด  ประเสริฐใจ

ข้าวของเก่า  สมัยเด็ก    ฝุ่นจับเก่า
สนิมเลอะ     เปอะเปื้อน  หมดความสวย
รอยขูดขีด    บนผนัง      ช่วยปลุกเร้า
ความทรงจำ  ครั้งเก่า      เมื่อวันวาน

บ้านหลังเล็ก หลังนี้         ถึงคับแคบ
แต่มิอาจ      จะแลกรัก     ที่ลันหลาม
สนามหญ้า   บันไดไม้     ที่เหยียบมา
มิอาจหา      สิ่งอื่นต่าง    มาแทนเอย

               ธมนวรรณ  ขุนภักดี(Sosean)