แสนเสียดายสายสวาทมาขาดสอง
สู้ประคองรองหัตถ์ยังพลัดหาย
เหมือนหลับฟื้นตื่นพลันฝันมลาย
เฝ้าตะกายหมายคว้ากลับลาจร
โอ้ขวัญเอยเลยล่วงถึงห้วงไหน
อยู่ดินแดนแคว้นใดใจสมร
เหมือนผกาสิ้นอาลัยในภมร
สู้ฉะอ้อนวอนเว้าอยู่เอาใจ
ถึงอย่างไรใจเรายังเฝ้าฝัน
เหมือนกระต่ายหมายจันทร์ฉันไฉน
โอ้อกพี่นี้ไม่ต่างแต่อย่างใด
ต่างอาลัยไห้หาด้วยอาวรณ์...
" บูรพ์ "
ป.ล.ถูกแซมแซงแย่งแทรกชำแรกแทน..
ซึ้งสลัก ปักลึก ผนึกจิต
มิเคยคิด ไสผลัก รักเหมือนก่อน
ยังมีพี่ แม่นมั่น นั้นแน่นอน
เฝ้าขอพร วอนกราบ ทราบความนัย
ฝากสายลม พรมฉ่ำ ย้ำสู่อก
ฝากวิหค เหินฟ้า อย่าหวั่นไหว
ฝากอาทิตย์ แรกแย้ม แจมอุ่นไอ
บอกดวงใจ ดวงนี้ ที่เฝ้ารอ
มิเคยคิด ไสผลัก รักเหมือนก่อน
ยังมีพี่ แม่นมั่น นั้นแน่นอน
เฝ้าขอพร วอนกราบ ทราบความนัย
ฝากสายลม พรมฉ่ำ ย้ำสู่อก
ฝากวิหค เหินฟ้า อย่าหวั่นไหว
ฝากอาทิตย์ แรกแย้ม แจมอุ่นไอ
บอกดวงใจ ดวงนี้ ที่เฝ้ารอ
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
