...อุทยาน ลานฝัน วรรณศิลป์
รักรวยริน ด้วยคำ พร่ำสะพรั่ง
บทกวี นี้เร้า เศร้าลำพัง
เจ้าของเมิน หันหลัง รักฝังใจ...
...ฉันคิดถึงเธอตั้งแต่หัวค่ำจนอุษาสาง
ด้วยเกิดความรักขึ้นกลางหว่างหทัย
พอรู้ตัวก็รักเธอรักจนหมดใจ
ยอดพิสมัย ยอดรักอาลัย โอ้จอมขวัญชีวา...
...อุทยาน ลานถ้อย คำร้อยรัก
ยังตามทัก ห้วงจินต์ ถวิลหา
เธอจะอยู่ หนใด ใจฉันพา
ความคิดถึง ตามหา ทุกคราตรอม...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
