สู่จุดหมายปลายรุ้ง..จรุงขวัญ
ถูกเย้ยหยันเพียงไหนเชิญให้หนำ
ไม่มีเธอ..หรือใครจะให้จำ
เปิดลำนำเพลงครวญทบทวนความ
ณ ปลายรุ้งหลังฝนของคนเหงา
น้ำตาเขลาไหลท้น..จนล้นหลาม
หวังหลุดกรอบขอบฟ้าสง่างาม
รักในยาม..อ้างว้าง..ยังค้างใจ
เธอจะเป็นสายรุ้ง..ของพรุ่งนี้
หรือไม่มีอยู่จริงให้ยิ่งใหญ่
ฉันมาแล้ว..และยอมรับไม่กลับไป
มิเหลือใครข้างหลัง..ให้หวังเลย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
