หยุดฟัง! เสียงดนตรี ที่เคยชอบ
ยินใบไม้แห้งกรอบลมหอบผ่าน
ข้างม้าหินไม้หอมล้อมเบ่งบาน
เก็บของเล่นของหลาน , นิทานเล่มบาง
หยิบดินสอขึ้นเหลาแท่งเก่า-ใหม่
เขียนถึงคนทิศใต้แสนไกลห่าง
หนาวลมดึกชุ่มฉ่ำหยดน้ำค้าง
เปิดหน้าต่าง, ล้างหน้า, ชงชาร้อน

เอกสารถูกคัดจัดใส่แฟ้ม
หลังทาแยมรสส้ม ลมเริ่มผ่อน
กิ่งไม้แห้งเสียดสีหลอดนีออน
นอกห้องนอนแสงดาวพราวกะพริบ

ดึกนี้, ลมไกวเปลทะเลยิ้ม
ดูสิ, ริมขอบฟ้า – ดาริกาเป็นสิบ
เพลินเพลงลมลอยล่องทำนองทิพย์
ยกถ้วยจิบชาร้อน, ก่อนนับดาว
ฤดูฝนย่างเยือนจนเดือนเจ็ด
สามสิบเอ็ดกรกฎามาส่งข่าว
ว่า – บนโต๊ะเตรียมการหยุดงานยาว
มีแมวหง่าวตัวใหม่ไต่กำแพง
กดน้ำร้อนชงชามาหลายรอบ
ลมกระพืออื้อหอบขอบม่านแกว่ง
ขนมปังหายร้อนนอนแอ้งแม้ง
มดขยันหลายแรงเริ่มแฝงตัว
หลังหยุดพัก,เก็บของ มองตามเสียง
ริมระเบียงโมบายไหวไปทั่ว
ลมพัดโหมวูบผ่านโน้มก้านบัว
อุ่นในหัวใจรักอยากขอบคุณ.

(Mymelody)

ย่างพรรษาหน้าฝนอีกหนแล้ว
แถบคูคลองหนองแนวเริ่มน้ำหนุน
วาริชแหวกว่ายน้ำทำนองคุ้น
ท่ามหยดหยาดวรุณที่โปรยมา

ฟังลมดึกโหมพัดสักครู่ขณะ
ไหวจังหวะคล้ายคล้ายจักเตือนว่า
ริ้วคลื่นลมโน้มคลื่น..น้ำและฟ้า
อาจ,ลีลาดุห้าวกว่าคราวใด

ด้วยความห่วงพ่วงท้ายคิดถึงนัก
ขอเทพาอารักษ์ปกปักษ์ให้
เธอ...เพื่อนของฉันพ้นผ่านภัย
อย่าป่วยไข้ไม่สบาย  เถอะนะดาว

ติดแสตมป์แสงดาว อธิษฐาน
สู่เวิ้งจักรวาล วิมานด้าว
 ของทวยเทพเทวาบนฟ้าพราว
โปรดประทานพรลูกกล่าวขอท่านไป