ตรงมุมที่ไม่มีใครเอาใจใส่
ฝันถึง....
ฝ่ามือหนึ่งซึ่งลูบไล้บนใบหน้า
ด้วยความรักและปรานียิ่งชีวา
จะหลับตาผ่อนพัก บนตักนั้น
เมื่อเวลาที่คอยคล้อยมาถึง
วันนั้นซึ่งสดใสเหมือนในฝัน
อากาศคงสดชื่นในคืนวัน
ลมคงผันพัดเอื่อยเฉื่อยเฉื่อยโชย
เสียงเห่กล่อมเป็นลำนำด้วยคำเพราะ
หวานเสนาะเจื้อยแจ้วคงแผ่วโผย
มาเอื้อปลุกปลอบปลิดที่อิดโรย
ลบระโหยรอยระแหง แห่งชีวิต
เพื่อบางทีฉันคงหลับลงได้
บนตักใครคนหนึ่งผู้ซึ้งจิต
พร้อมฝ่ามือไล้เลื่อนเหมือนนิมิต
ด้วยความรักกล่อมสนิทให้นิทรา
ขณะดาววาววิบพริบตาถี่
และเดือนที่ยิ้มละไมในเวหา
ฉันทรุดลงตรงนี้หรี่หลับตา
ฝันถึงมือนั้นมา พยาบาล
บทประพันธ์ของ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
