.jpg)
ละอองดินแม้เป็นละอองใจของใครแล้ว
หม่นหมองดั่งดวงแก้วไม่แววใส
อยากเอื้อมมืออันไร้ค่าราคาใด
ซับรักษาน้ำตาใจละอองดิน
ต่อนานไปเหมือนใจหมายไม่คลาดแคล้ว
เธอคืนเป็นดวงแก้วแววกสินธุ์
สุดแต่เธอปราถนานะยุพิน
ดอกกระเจียวผู้เพียงดิน...ยังใฝ่ปอง
หม่นหมองดั่งดวงแก้วไม่แววใส
อยากเอื้อมมืออันไร้ค่าราคาใด
ซับรักษาน้ำตาใจละอองดิน
ต่อนานไปเหมือนใจหมายไม่คลาดแคล้ว
เธอคืนเป็นดวงแก้วแววกสินธุ์
สุดแต่เธอปราถนานะยุพิน
ดอกกระเจียวผู้เพียงดิน...ยังใฝ่ปอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
