.jpg)
แม่สอนว่าอันมนุษย์สุดหยั่งถึง
แก่นรากแท้แน่คือหนึ่งพึ่งไม่ได้
คนดีมีคนชั่วเห็นเช่นเกลื่อนไป
ควรเลือกไว้คบหาสมาคม
คบคนพาลพาลพาไปหาผิด
มีมิ่งมิตรมีความดีศรีสุขสม
คบคนชั่วตัวของเราเข้าโคลนตม
คงระทมทุกข์ซ้ำน้ำตานอง
แม้นไว้เนื้อเชื่อใจให้ใครแล้ว
คงไม่แคล้วคู่ชื่นคืนสุขสอง
แม้นมีทุกข์สุขล้ำจำครอบครอง
เป็นผลของคนเราเจ้าต้องทน
เพื่อให้รับรู้ถึงซึ่งแก่นแท้
การตัดสินจินต์ที่แลแค่เหตุแผล
ของจิตเราใจของเรารู้ด้วยตน
ถึงชั่วดีมีหรือจนอดทนไป...
หทัยกาญจน์
๔ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๕
แก่นรากแท้แน่คือหนึ่งพึ่งไม่ได้
คนดีมีคนชั่วเห็นเช่นเกลื่อนไป
ควรเลือกไว้คบหาสมาคม
คบคนพาลพาลพาไปหาผิด
มีมิ่งมิตรมีความดีศรีสุขสม
คบคนชั่วตัวของเราเข้าโคลนตม
คงระทมทุกข์ซ้ำน้ำตานอง
แม้นไว้เนื้อเชื่อใจให้ใครแล้ว
คงไม่แคล้วคู่ชื่นคืนสุขสอง
แม้นมีทุกข์สุขล้ำจำครอบครอง
เป็นผลของคนเราเจ้าต้องทน
เพื่อให้รับรู้ถึงซึ่งแก่นแท้
การตัดสินจินต์ที่แลแค่เหตุแผล
ของจิตเราใจของเรารู้ด้วยตน
ถึงชั่วดีมีหรือจนอดทนไป...
หทัยกาญจน์
๔ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๕
แม่ทุกคน ปลูกฝัง สอนสั่งลูก
รักพันผูก ทุ่มเท มิเฉไฉ
หวังเพียงลูก จำเริญ ดำเนินไกล
ก็สมใจ ของแม่ แม้เหงื่อโซม
เพื่อลูกลูก ได้ดี มีฐานะ
แม่พร้อมจะ เหนื่อยหนัก ยอมหักโหม
แม่ปลอบปลุก มานะ หมั่นประโลม
เพียรน้าวโน้ม ให้ลูก เดินถูกทาง
สุนทรวิทย์
รักพันผูก ทุ่มเท มิเฉไฉ
หวังเพียงลูก จำเริญ ดำเนินไกล
ก็สมใจ ของแม่ แม้เหงื่อโซม
เพื่อลูกลูก ได้ดี มีฐานะ
แม่พร้อมจะ เหนื่อยหนัก ยอมหักโหม
แม่ปลอบปลุก มานะ หมั่นประโลม
เพียรน้าวโน้ม ให้ลูก เดินถูกทาง
สุนทรวิทย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
