.jpg)
แม่สอนว่า ก-า-กา ข-า-ขา
แล้วต่อมา แม่จาก พรากถลำ
จึงกำพร้า อยู่เดียว เปลี่ยวระกำ
แสนชอกช้ำ ในจิต หมดสิทธิ์ใจ
คิดถึงแม่ ขึ้นมา น้ำตาร่วง
ดั่งตกห้วง เหวลึก นึกหวั่นไหว
แม่มาจาก พรากลูก ไปแสนไกล
ตรมหมองไหม้ ทุกวัน หวั่นอุรา
คิดถึงแม่ ขึ้นมา น้ำตาตก
ในหัวอก ร้าวรวด ปวดแปลบพร่า
ปานประหนึ่ง อยู่โดด โสดเรื่อยมา
ยากจะหา ผู้ใด ใครเท่าเทียม
บ้างมีแม่ ดันทุรัง ไม่ฟังแม่
มิเหลียวแล ใส่ใจ มิอายเหนียม
ทิ้งขนบ จริย ธรรมเนียม
หน้าเจี๋ยมเจี้ยม จดจ่อ พร่ำขอเงิน
แม่รักลูก ผูกพัน แต่วันเกิด
แม่ประเสริฐ เหนือล้ำ คำสรรเสริญ
ลูกจะดี จะร้าย ไม่หมางเมิน
ลูกจำเริญ ไร้ทุกข์ แม่สุขใจ
สุนทรวิทย์
มิเหลียวแล ใส่ใจ มิอายเหนียม
ทิ้งขนบ จริย ธรรมเนียม
หน้าเจี๋ยมเจี้ยม จดจ่อ พร่ำขอเงิน
แม่รักลูก ผูกพัน แต่วันเกิด
แม่ประเสริฐ เหนือล้ำ คำสรรเสริญ
ลูกจะดี จะร้าย ไม่หมางเมิน
ลูกจำเริญ ไร้ทุกข์ แม่สุขใจ
สุนทรวิทย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
