อีทิสังฉันท์ ๒๐
เดินกระฉับกระเฉงกระโหย่งกระเหย่ง
สุนัขจะเห่ากระบือจะเพ่ง…………………..มิสนใจ(๗๔)
ด้วยเพราะเรานะชอบจะก้าวจะไกล
ระพีจะส่องประภาวิไล…………………….ทิวากาล(๗๕)
บนวิถีมิมีกุหลาบผลิบาน
มิเคยสะเทือนสะทกสะท้าน……………….พจีพร่ำ(๗๖)
ฟ้าจะฝ่าพิรุณจะโปรยกระหน่ำ
อุทกจะท่วมและใครจะช้ำ…………………สวรรค์พัง(๗๗)
เราจะตื่นจะเดินจะเพลินจะหวัง
ทลายพยาธิระดมพลัง…………………….อหังการ์ ฯ(๗๘)
อริญชย์
๒๙/๖/๒๕๕๕
ปล.ใช้คำว่า "เดินกระฉับกระเฉง" อาจจะซ้ำกับเสียง "เหย่ง" แต่เพื่อให้ท่านที่กำลังหัดแต่งฉันท์ใหม่ ๆ เห็นการเดิน
จังหวะอีทิสังฉันท์ได้สะดวกขึ้น จึงได้ใช้คำนี้ หากจะใช้คำว่า "เดินตุปัดตุเป๋"
หรือจะใช้คำว่า "เดินทุลักทุเล" อะไรประมาณนี้ก็ได้เหมือนกัน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
