.jpg)
(อินทรวงศ์ฉันท์)
ยินคำสะกิดข้า มิประสาประทีปประเทือง
เขียนหน่อยมิสิ้นเปลือง ก็จะลองละเลงกะเกลอ (๓๐)
แหม! คิดประดิษฐ์ฉันท์ เหมาะเหมาะนั้นก็ยากนะเออ
หาศัพท์มิค่อยเจอ ลหุน้อยมิค่อยจะคม (๓๑)
แต่งไปมิกี่บท ผิวะพจนานุกรม
ไกลมือก็งมงม งุงิคำระกำอุรา (๓๒)
ไหว้ครูก็มิเคย เงอะงะเลยละอายวิชา
จำลอกบุราณมา แปะแปะไว้ก็ดูจะดี (๓๓)
ข้าไหว้พระพุทธล้ำ และพระธรรมกระจ่างรุจี
พร้อมไหว้พระสงฆ์มี คุณะนั้นอนันต์เสมอ (๓๔)
ข้าไหว้และน้อมเจตน์ พิฆเนศประจำมิเผลอ
งานศิลป์สิเลิศเลอ ก็เพราะด้วยพระเดชพระคุณ (๓๕)
ข้าไหว้อเนกครู คุรุผู้กระจ่างอรุณ
วางฉันท์สง่าบุญ และประศาสน์วิชาประพนธ์ (๓๖)
ไหว้เสร็จก็เสร็จสรรพ ขณะรับและน้อมกมล
ขอฉันท์สะพรั่งหน และมิผิดบุราณกระบวน (๓๗)
ใครอ่านและผ่านพบ ผิวะสบมิถูกมิควร
โปรดช่วยแนะนำถ้วน กระเทาะให้กระพี้กระจาย (๓๘)
ใครชอบก็เชิญบท มธุรสระบัดระบาย
เบิกโลกสะพรั่งพราย ประจุฝันและดาริกา (๓๙)
ฉันท์นี้แหละน้ำค้าง เผาะเผาะพร่างสะพรึบพนา
แต้มงามตระการตา ขณะหนึ่งก็ซึ้งเสมอ (๔๐)
กามนิต, ๒๘ มิ.ย.๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
