มีหนึ่งตัวหลงมาน่าสงสาร
ค่อยค่อยคลานคุดคู้ทั้งหูหัว
ไม่รู้ทางข้างหน้าตามันมัว
เดินไปทั่วสารพางค์ของร่างกาย
สักครู่เต่ามาหยุดตรงจุดหนึ่ง
มันรำพึงชื่นชมสมใจหมาย
นี่รักแร้ใครหว่าน่าสบาย
และสุดท้ายก็ปักหลักรักแร้คน
--natcha--
ค่อยค่อยคลานคุดคู้ทั้งหูหัว
ไม่รู้ทางข้างหน้าตามันมัว
เดินไปทั่วสารพางค์ของร่างกาย
สักครู่เต่ามาหยุดตรงจุดหนึ่ง
มันรำพึงชื่นชมสมใจหมาย
นี่รักแร้ใครหว่าน่าสบาย
และสุดท้ายก็ปักหลักรักแร้คน
--natcha--
เจ้าเต่าพ่อ ออเซาะ ฉอเลาะมาก
ความลำบาก รักเก่า เจ้าไม่สน
แอบคลุกคลี คลอเคล้า เฝ้าเปรอปรน
เจ้าล่องหน แสนสบาย หลายใจจัง
ปันใจให้ คนนั้นนิด คนนี้หน่อย
ลืมรักรอย พันผูก ลูกเมียหลัง
สบายใจ ไร้เยื่อใย ไม่อินัง
รักจีรัง แต่คน จนลืมภูมิ
ความลำบาก รักเก่า เจ้าไม่สน
แอบคลุกคลี คลอเคล้า เฝ้าเปรอปรน
เจ้าล่องหน แสนสบาย หลายใจจัง
ปันใจให้ คนนั้นนิด คนนี้หน่อย
ลืมรักรอย พันผูก ลูกเมียหลัง
สบายใจ ไร้เยื่อใย ไม่อินัง
รักจีรัง แต่คน จนลืมภูมิ
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
