.jpg)
อุรา...ระทม..กรมไหม้
หทัย...มิก่อง...ผ่องศรี
ควะเคว้ง...ควะคว้าง...ว้างสรีร์
สตรี...บ่ใกล้...ให้ครวญ
เชลง...ลบอง...ฟ้องสวรรค์
นิพันธ์...ลำนำ...กำสรวล
ผิว่า...ประสบ...พบนวล
คระหวน...คระโหย...โรยพลัง
ระทด...เพราะชาย...บ่ายหน้า
มะมา...กะผม...สมหวัง
บ่ทิ้ง...ยุพาน...มานพัง
จะนั่ง...จะนิทร์...ชิดพธู
ศรีเปรื่อง
๕ พ.ย. ๒๕๕๖
ทำไมไม่เขียนเอาง่ายหทัย...มิก่อง...ผ่องศรี
ควะเคว้ง...ควะคว้าง...ว้างสรีร์
สตรี...บ่ใกล้...ให้ครวญ
เชลง...ลบอง...ฟ้องสวรรค์
นิพันธ์...ลำนำ...กำสรวล
ผิว่า...ประสบ...พบนวล
คระหวน...คระโหย...โรยพลัง
ระทด...เพราะชาย...บ่ายหน้า
มะมา...กะผม...สมหวัง
บ่ทิ้ง...ยุพาน...มานพัง
จะนั่ง...จะนิทร์...ชิดพธู
ศรีเปรื่อง
๕ พ.ย. ๒๕๕๖
ฟังผ่านอ่านได้หลายหน
ลูกหลานฟังได้หลายคน
แล้วจนหัวใจใส่คำ
รับรู้เชิญเปิดเถิดว่า
วาจาเพื่อนเนินฯคมขำ
ลูกหลานข้างกายฟังคำ
ถามย้ำ..ผูกเงื่อน..เพื่อนตา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
