.jpg)
ดุจแสงทอง ส่องฟ้าฝัน ที่ปลายฟ้า แสงทอง ฉายอาบ ทาบเวหา
ปลุกศรัทธา ผ่านแสง สว่างไสว ห้องฟ้า เรืองรอง งามผ่องใส
ไล่ขจัด ขัดข้อง ขุ่นหมองใจ ขับความ มัวหม่น พ้นจากไป
คืนบ้าใบ้ ตื่นฟื้น คืนสติ !! เรืองไร ไล้แสง แห่งรวิ
กาลเวลา กลืนกิน สรรพสิ่ง กาลเวลา สำทับ สรรพสิ่ง
แท้เรื่องจริง จารจด สอนคติ พาดพิง มรณะ ประสูติ
ผ่านสายธาร เชี่ยวกราก มากตำหนิ ควบคุม เนรมิต ด้วยอิทธิ
ทุกมติ ควรค่า ค้นมรรคา โดยมิ สิ้นสุด หยุดมรรคา
คุณ Sorns ฯ สุนทรวิทย์
ขออภัยครับ ผมตั้งใจเปรียบให้ดูว่ากลอนคุณ S ฯ
ยังมีจุดผิดพลาด โดยใช้สัมผัสซ้ำและลงเสียงวรรณยุกต์
ผิดอยู่ครับ แค่แนะนำให้เข้าใจครับ ค่อยๆปรับปรุงเดี๋ยว
ก็ดีเองครับ อย่าถือสากันนะครับ
สุนทรวิทย์
ยังมีจุดผิดพลาด โดยใช้สัมผัสซ้ำและลงเสียงวรรณยุกต์
ผิดอยู่ครับ แค่แนะนำให้เข้าใจครับ ค่อยๆปรับปรุงเดี๋ยว
ก็ดีเองครับ อย่าถือสากันนะครับ
สุนทรวิทย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
