ใช้วิตเร่ร่อนดั่งหมอนหมิ่น
ทั่วแดนดินถิ่นภูยังสู้ได้
ระหกระเหินเดินเดี่ยวยังเที่ยวไป
สู่พงไพรไร่นาอย่างท้าทาย
เพียงเห็นเดือนดาราระย้าระยิบ
เฝ้ากระซิบเยี่ยมยามสื่อความหมาย
คืนเดือนดับลับฟ้า,ดาราพราย
ส่งประกายให้พลังเหมือนดังเคย
เธอคือดาวประกายแห่งใจฉัน
ทุกคืนวันบรรเจิดอย่างเปิดเผย
ส่องสว่างกลางใจให้ชมเชย
ลมรำเพยพัดผ่านสู่ลานใจ
จะขอสู้ต่อไปในโลกกว้าง
เพื่อก่อร่างสร้างตนแม้หม่นไหม้
ขอเพียงดาวดวงน้อยอย่าลอยไกล
คล้องหทัยคนจรให้ย้อนคืน
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
