อยากยื้อ..คุณไว้ในโอบกอด
แต่จนแล้วจนรอด..ก็ทำไม่ได้
จะว่าอะไรไหม..ถ้ายังอยากยื้อต่อไป
ฉันก็เจ็บ..แต่หยุดรักคุณไม่ได้..คนดี
เขาไม่ใช่..คนสำคัญ
แต่คุณคือคนนั้น ณ ตอนนี้
และเสมอเสมอไป..ในใจฉันก็เป็นคุณทุกนาที
อย่าตัดพ้อแบบนี้ มันเจ็บเกินน้ำตาที่มี ทรมานเหลือเกิน..ใจ
ตลอดมา.มีแต่คุณ
แต่เรื่องราวมันวุ่น.เกินจะเล่าไหว
เชื่อใจฉันได้ไหม.. เหมือนกับที่ฉันเชื่อคุณ ได้โปรดอย่าจากไป
รู้แล้วว่าขาดคุณไม่ได้..แม้อยากปล่อยมือเธอเผื่อจะเจอคนดีๆ แค่ไหน..หัวใจก็ไม่ยอม
...ภาพจาง-จาง..ของวันเก่า...
..มีคุณกอดไว้ในวันเหงา...โอบล้อม..
ลมหายใจอุ่น-อุ่น...ในวันที่รักละมุน...สุกงอม
กาแฟกรุ่นกลิ่นหอม....รอยจูบข้างกระหม่อม..เบาบาง
...ทุกสิ่ง...ยังตรึงตรา...
ทุกภาพที่ผ่านมา...ไม่อาจลบล้าง
แม้พยายามแค่ไหน...ภาพคุณในใจ...ไม่เคยเลือนลาง...
ทุกนาทีที่ไกลห่าง...หัวใจมันอ้างว้าง....เรียกหาคุณ
...ขอบคุณ...ที่อยากให้กลับไป....
แต่รู้ดีว่าตัวเองเป็นใคร...ไม่มีสิทธิ์ลุ้น
เรื่องเราเป็นแค่วันวาน...เป็นแค่เศษเสี้ยวความอ่อนวาน...ของคุณ
อีกไม่นานก็กลายเป็นฝุ่น...และภาพความอบอุ่น...ที่ลางเลือน...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
