.jpg)
สุรางคนางค์ ๒๘
(ตามแบบกาพย์สุรางคนางค์ ที่ใส่ลหุเป็นฉันท์ โดยกวี ท่าน ชิต บูรทัต)
มิมีอะไร
จะฝากพินัย อนงค์สมร
สิเท่าวิจิตร นิมิตนิวรณ์
รจิตขจร ประจักษ์พระจันทร์
จะมีก็เพียง
ระล่ำระเรียง ปรุกาพย์ประพันธ์
ประจงประสาน บุราณหิรัญ
อุโฆษอนันต์ ณ กลอนนิกาย
ผิว่าจะน้อย
มุเลิศมิลอย เสมอพระนาย
ประเดิมประดน พหลก็หาย
ตะเกียกตะกาย ตะครุบประคอง
สมาสมิต
ทุศัพท์ประสิทธิ์ มินนท์สนอง
พระเอก ฤ ไกล มิใช่พระรอง
ระคายมิปอง ยุพาอภัย ฯ(๗๔๖)
พรายม่าน
สันทราย
๒๒.๑๐. ๕๖
๐พเยียผลิแย้ม
สะคราญแฉล้ม รวีอุทัย
วิหคประชัน วสันต์สมัย
ระเริงริวัย สนานภิรมย์
๐อุทกถะถั่ง
ประดุจจะสั่ง พระพายผสม
พิรุณสลาย มลายระทม
ณ คามนิคม วิกฤตทุเลา (๗๔๘)
ยานี ๑๑
๐ย่างหนาวเย้าหน้าฝน
ทุกข์พอทนเพียงท้อเหงา
นั่งคอยนางเคียงเนา
มั่นใจหมายจงให้จอง (๗๔๙)
เนิน จำราย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
