..........................................................
    เขาทิ้งน้องไปแล้วแก้วพี่จ๋า
โทษตัวเองไร้ค่าน่าโศกศัลย์
ไม่ดีพอเขาเลยลาจากกัน
เคยวาดฝันพรันดับลับลางเลือน
    ฟังเสียงเศร้าเล่าบอกชอกช้ำจิต
หวนให้คิดว่าเราเสมอเหมือน
ใจแทบแตกแหลกสลายคล้ายฟั่นเฟือน
ยังย้ำเตือนเฉือนอยู่ไม่รู้คลาย
    อย่ากลาวโทษโกรธตนให้หม่นจิต
อย่าได้คิดผิดทางห่างความหมาย
น้องมีค่าประเสริฐเลิศใจกาย
อย่าเสียดายชายใจบอดพรอดคำลวง

        สุดท้ายผมขอขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านบนกลอนห่วยๆของผมนะครับ
ขอบคุณจริงๆ